Henüz sesine yatmamış rüzgar

Kamil Söylemez
392

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Henüz sesine yatmamış rüzgar

Henüz sesine yatmamış rüzgar
Yırtılmamış deniz
Toplanmamış buluttun kırlarda çiğ tanesi
Çam ormanına konmamış bulut hali
Ve annemin kızlık soyadı gibi
Sorgulanışım
Gözlerimde balıkların tuz pazarlığı
Boncukların yanaklarımda ağlayışı
Kıristaline dağılmış damlaydın akşamdan sabaha
Sabahtan akşama
Hey sevgili
Irzına geçilmemişti özlemlerimin
Ve ruhum kirletilmelerden uzak ipek yoluydu
Zengindim sevdanla ve bir o kadar susuzdum sana
Üzerine silah doğrultulmamıştı tahrana içilen sabahların
Ve günaydınlarımız sararmamıştı dudaklarımızda
Ki olanlar olacak mıydı yaşanmadıkca kimin haddine geleceği bilmek
Kilo veren hanımlar gibi sevinçli ve alımlıydı gök yüzü
Daha nuh tufanı olmamıştı
Birer çift canlı alınmamıştı bağrımdan
Hazireti alinin kılıcı çekilmemişti sevgilimin elinde
Ve mutluyduk
Güvercinlerimiz beyazdı
Siyahına yatmamıştı yavrunun yumurtadan çıkamama ihtimali
Ve vurulmamıştık kardeş kavgalarında
Asılmamıştık infazsız sabah üçlerinde
Dahası ellerim dikmişti yerlere gökdelenleri
Meçhule yazılmamıştı terör adına fikir adamları

Şiddetle beslenen sözlerin ki
Ah gadunum demediğindi vakit
Dişlerin arasına sıkışmış et parçasına dönüşmemişti çoğalan kin
İçimde ağlayan özlem pınarı ısınmamıştı
Hasrete düştü sadece yangından bir tutam sevgi
Canıma tutunmuş gırnap ipi gibi sağlamdın
Sevgi sözcüklerim ve yüreğim denilen bilmem acısı neydi şu an benden istediği

Tüm kart postallar sahteydi
Gülücükler sahte
Çerçevelenmiş olanlara bakmayın siz
Bir atımlık barut gibi tüten kara dumandı deklanşör sonrası fılaşın parlamasından arda kalan
Hatıra bile sahteydi
Kim mutlu olmuştu ki
Sevgilimi
Millet mi
Simidini yiyemeden kurşunlanan fikirlerim
Aşklarım
Özlemlerim değimliydi yerde up uzun cansız uzanan

Siz,siz olun aldanmayın yare

Bu gün var yarin yok hali vardır sevgi adına
Ne zaman eve ekmek tuz getirmeyi unuttuysa Orhan veli üstat
Yandığımızın resmi geçit törenidir
Hanım çenesinden kurşunlanmalarımızın nikahlanışıdır

Ve yıl 2007
Kimisi miras yedi kimisi zemheri
İşte en son gördüğüm kız kardeşimin giydiği gelinlikteydi beyaz

Bayragım daydı akan kan damarlarımda
Anadoludan çıkıp gelen mehmedim omuzlarda cansız
Gözlerde yaş
Yüreklerde acıydı biberli saatlerin tir, tir titreyişi

Ve sevgilim gidiyordun benden uzaklara
Mevsimler bırakmadan bana
Ya yanıyordum
Ya üşüyordum yokluğundan
Şimdi söylüyorum yar sensiz olamam
Sevgisiz olamam vatanım demiştim sana
Avradım demedim asla
Tarlamda öküzümden sonra gelenim
Soframda dövülenim değildin

Acı soğanı yumruklayıp seninle sevinenim
Seni yürekten sevenim anlasana

Anlama ihtimalini bile düşünmek mutlulukların engüzeli

Ve bir ihtimal daha var mıdır cebinde ellerinle sakladığın bana verilecek sevgin

rengi ne renkti.?

Kamil Söylemez
Kayıt Tarihi : 3.7.2007 13:49:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Kamil Söylemez