Henüz On Beşindeydi Şiiri - Mina Özge Akyüz

henüz on beşindeydi
boncuk boncuk gözleri
tertemizdi yüreği
annem derdi ben geldim
sarılırdı boynuma

şimdi sokaklar bomboş
boşa açılıyor kapılar
meleğimi kaybettim
koca dünya bana dar

öyle durur gönlümde
son gülüşü öpüşü
her gece sarıldığım
yatağının örtüsü

hatıraların tutar
şimdi beni ayakta
sessizce bekliyorum
vuslatımız yakında

bekle beni cennette
geleceğim yanına
saçlarını koklayıp
ninnimle uyutmaya