Henüz Ölmedik! Şiiri - Mehmet Şahan

Gönlünü ferah tut, henüz ölmedik,
Bu can bedeninde çıkmadı daha...
Dünya bir oldu da yine bölmedik,
Şehit, kefeninde bıkmadı daha...

Kemiğe doymamış, ite bak ite,
Aşımı, işimi eder sabote…
Sabrını zorlayıp gitmeyin öte,
Bu millet dişini sıkmadı daha…

Soyun belli mi ki? Ne menem..oksun!
Vermezsem aç kalır, verirsem toksun!
Sizler gibi olup akıldan yoksun,
Vicdanı torbaya tıkmadı daha…

Dikkat eyle gafil uyma şeytana,
Her teli bir yiğit bak şu kaytana!
Allah, Allah diye çıkıp meydana,
Kükreyip bendini yıkmadı daha…

Meydanı boş sanmış birkaç serseri,
Bilmez ki, dizine vurur keseri…
Destanlar yazdıran Türk’ün askeri,
Kılıncı kınından çekmedi daha…

Sanma ki burası yolgeçen hanı,
Bayrağa renk vermiş şehidin kanı!
Koçyiğit yatağı yurdunu tanı,
Kılıfı beline takmadı daha…

Gafile aldanıp çakal kudurdu,
Çakalla gezenler bilmiyor kurdu!
Haine mezardır Bozkurt’un yurdu,
Derelerde kanlar akmadı daha!

Şahan der ki, bedbaht; şefkatten uyan!
Mehmet’im hoş görür, gafletten uyan!
Tepme nasibini rahmetten, uyan!
Mehmetçik hesaba bakmadı daha!
Defteri kapatıp, yakmadı daha!