Pembe günaydınlara dokundu karanlık
Siyaha büründü gün
Ve gece iniyor usul usul gökyüzünden
Ve damla damla üşüsüyor yağmur pencemin denizliğine
Sen yoksun
Gece karanlık
Ve bedenim ıslak
Farkında değilim yağmur altında kalbim
Sonra
Bir sokak lambasına ilişiyor gözlerim
Damla damla süzülüyorum huzmelerinden
Ve Kaldırım taşlarını ıslatıyorum
Gecenin orta yerinde bela sarıyor, yakıyorum
Sonra sular geçiyor ayaklarımın altından,
Faili meçhul aşklar mı yağmurun süpürdüğü
Tövbesiz günahlar mı yıkadığı
Onlara takılıyorum
Sen yoksun,
Endişeleniyorum
Hangi uzak gecenin koynunda yatmakta,
Hangi geceye akmaktasın
Bir sis
ve bir ünlem
ve bir soru işaretiyle belki
Tanımlayamadığım perdenin ötesinde
Pembe sabahlara uzanmaktasın
Günaydın diyeceğim ama
Henüz gece kesmedi sütünü karanlıktan
Güneşi alamadım avuçlarıma
Ve her şeyden öte Sen Yoksun
Ve Yağmur çekmedi ellerini benden
Henüz kurumadım
Abdullah ORTAK –Islak Bir Eylül Gecesinden
(msn: [email protected])
Kayıt Tarihi : 17.10.2005 18:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)