Henüz Kasım'ın başıydı Şiiri - Faruk Akhan

Geldiğinde henüz Kasım’ın başıydı
Resmiyeti hüzün sarmış,
Ecevit gitmiş- ne çok seveni varmış-
Olmayan, kış gelmesine rağmen kar yağışıydı.

Yaz’ı bekleyen aklıma muhalif
Gönlüm kış ortasında,davetkar
Bir o kadar da hoyrat tavrıyla
Gel demişti, her an yanımda olan sana.

Karşımda dirayetli fakat
En az bu kadar utangaç
Bir ‘sen’ varken ben, en deli
cesaretimle, gel demiştim
Belki yazın yanımda
olmayacak olan sana.

Kesin demişimdir sana defalarca
Beni yoran bu ihtimaller diye
Zaten Mecnun’u da mahveden de
Beni konuşturan da ihtimaliydi
ayrı kalmanın sevgiliye

iyi ihtimalden yola çıkıp
Hezeyan içinde kalmaktansa
Kötü ihtimali göze alıp
Senlilikle ödüllendirmeyi seçtim
Kendimi, kaderime güvendim
Ve sana gelmek adına sensizlikten ‘geçtim’

Sen senliliğin en ücrasında –uyuyan güzel-
Bense öpmeye utanan-bilmezlikten değil-
Öpmeden uyanmayacağını bile bile.
Hem davetkar, bir o kadar saf.

Senin deyiminle cesaretli ben
Karşında daha basiretliyken senden
Seni sevdiğimi sana
Aşkımı cihana ima ediyordum alenen.

Sen anlamaktan kaçarken
Cesaretli değilim diyordun inatla.
Ben diyordum, cesurum yeterince
veya kaçmak için çok erken.