Henüz Erken Farkındayım!

Ve sen çıktın geldin aniden!
Güneş’ide aldın yanına gelirken;
İçimi ısıttı sıcacık gülüşün,
Yüreğime düştü gözlerin…
Nerdeydin,ne yapmaktaydın daha önce bilmiyorum;
Ulaşmayı beklediğim düşlerimdeydin belkide…
Ne olur,nereye varır bu işin sonucu bilmiyorum;
Sadece varmasını istediğim yeri biliyorum…
Belki henüz erken bazı şeyleri konuşmaya,
Bir şeyler uyanmakta ama içimde…
Gülümsemeye başlamakta içimdeki sessizlik,
Dağılmakta sanki içimdeki kara bulutlar,
Aydınlanmaya başlamakta içimdeki karanlık…
Daha erken farkındayım!
Ama artmaktasın genede içimde;
Bir resimden fazlasısın bende…
Henüz erken farkındayım!
Bir şeyler uyanıyor ama içimde,
Susuyor yüreğim,susuyor harflerim,
Yetersiz kalıyor sözcükler anlatmaya içimdekileri…
O kadar büyükler ki dökemiyorum,söyleyemiyorum…
Kendimle çatışıyorum şu an!
Yapmam dediğim şeyi yapıyorum;
Henüz tanımadığım,hayat dolu gözlere bağlanıyorum…
Biliyorum daha çok erken bazı şeyleri söylemeye;
Ama artıyorsun gittikçe içimde hissediyorum…
Henüz tanımıyorum seni,beni tanımadığın gibi!
Nereye varır bu işin sonu bilmiyorum;
Sadece nereye varmasını istediğimi biliyorum…
Farkındayım henüz erken;
Ama bilki beklemeyi de bilirim,
Bilki artmaktasın her an içimde…
Daha çok erken bazı şeylere biliyorum;
Ama bilki seni bekleyen çok sözcük var içimde…