Henüz ecel gelip kapın çalmadan,
Bir güzel busesi yap nazarlığın.
Ne aldın dünyadan ömür yaşadın?
Azrail iledir son pazarlığın.
Vakit erken henüz sökmedi şafak;
Bunca elem, keder, üzüntün niye?
İç bâde, sev güzel, eğlenmeye bak;
Geçen bir an bile gelmez geriye.
Gecenin matemini at üstünden;
Bir adım arkandan gelmekte ölüm.
Zaten yaşarken de ölmedin mi sen?
Belki de bu son fasıldır ey gönlüm!
06.03.2010
Erman Ulusoy/ Kırklareli
Kayıt Tarihi : 26.2.2024 11:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!