Henüz çok küçüktüm
Her nedense evimizden biraz uzaklaşmıştım
Merak için de ve bir korkunun arefesinde bakınıyordum
Hiç kimseye söz etmeden
Kendi halimde nefeslere refakat ederken
Sinemi kaygılar sökün sökün kuşatmasını henüz bilmezken
Öğrenmek adına
Ve olağanlıktan kurtulmak maksadıyla
Mahalle meydanına doğru ilerliyordum sakinliğin derdiyle
Bir bisiklet tamircisi vardı
Adı Ahmet ustaydı ve fevkalade şakraktı
Hani bir adama kurt gibi derler ya aynen öyle bir candı
Nefesini her yana salardı
Bisiklet kiralayan çocukları çok azarlardı
Ne aldıysa kar sayardı ve çok farklı olan bir gülüşü vardı
Üzerin de bir tulumu vardı
Her zaman dükkânının önü kalabalık olurdu
Kendi yaşıtlarıyla çok sulu şakalar yapan bir usta adamdı
Ben uzaktan öyle bakardım
Hiç param olmazdı bisikleti nasıl kiralardım
Umut içinde bakardım öylece bir gün çağıracağını umardım
Ahsenlerim şen şakraktılar
Fakat benim halimden çok uzak bir soluktular
Çaresizliğimden ve yutkunmamı ne kadar anlarlar bilmezdim
Bir sesle irkilmiştim
Ve ne olduğunu bilmeden yere düşmüştüm
Üzerimden bir ağırlığın geçtiğini çok açı çekerek hissetmiştim
Bir adam dalgınlığından
Gelip bana çarparak, üzerimden geçmişti
Ben o an sahipsizdim, hiç ses etmemiştim gözyaşlarım haricinde
Kayıt Tarihi : 12.11.2008 14:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!