Henüz çok küçüktüm Şiiri - Mustafa Cilasun

Henüz çok küçüktüm
Her nedense evimizden biraz uzaklaşmıştım
Merak için de ve bir korkunun arefesinde bakınıyordum

Hiç kimseye söz etmeden
Kendi halimde nefeslere refakat ederken
Sinemi kaygılar sökün sökün kuşatmasını henüz bilmezken

Öğrenmek adına
Ve olağanlıktan kurtulmak maksadıyla
Mahalle meydanına doğru ilerliyordum sakinliğin derdiyle

Bir bisiklet tamircisi vardı
Adı Ahmet ustaydı ve fevkalade şakraktı
Hani bir adama kurt gibi derler ya aynen öyle bir candı

Nefesini her yana salardı
Bisiklet kiralayan çocukları çok azarlardı
Ne aldıysa kar sayardı ve çok farklı olan bir gülüşü vardı

Üzerin de bir tulumu vardı
Her zaman dükkânının önü kalabalık olurdu
Kendi yaşıtlarıyla çok sulu şakalar yapan bir usta adamdı

Ben uzaktan öyle bakardım
Hiç param olmazdı bisikleti nasıl kiralardım
Umut içinde bakardım öylece bir gün çağıracağını umardım

Ahsenlerim şen şakraktılar
Fakat benim halimden çok uzak bir soluktular
Çaresizliğimden ve yutkunmamı ne kadar anlarlar bilmezdim

Bir sesle irkilmiştim
Ve ne olduğunu bilmeden yere düşmüştüm
Üzerimden bir ağırlığın geçtiğini çok açı çekerek hissetmiştim

Bir adam dalgınlığından
Gelip bana çarparak, üzerimden geçmişti
Ben o an sahipsizdim, hiç ses etmemiştim gözyaşlarım haricinde