Henüz Çıkmadan Dünya'mdan Şiiri - Erman ...

Bir şeyler fısıldamlıyım sanırım bu gece kulaklarına,
gelecekten bahsetmeliyim sessiz, sessiz,
Yorgun akşamlardan biraz da,
siyatik sancılardan sonra,
Ölecegimizi anlatmalıyım sana, ölümsüz sanar ken bedenini,
ve bir mezar taşında göstermeliyim bedenimi.
Henüz çıkmadan Dünya'mdan narin ellerin basmalıyım kalbimin ortasına,
gül yüzünü çerçeveletmeliyim saklı yarınlara,
birilerinden habersiz sevmeliyim sanırım,tıpkı ülkem gibi,
belki de yanlışlarla dolu olacak bu günüm de,
fakat tatmalıyım ekşisini seninle gelecegim de.
Sana bir şeylerden bahsetmeliyim bu gece,
Ay yudum, yudum doldurmuşken karanlıkları sinesine,
sana bir şeylerden bahsetmeliyim,
korkarak belki ama fısıldamalıyım kulagına,
yarın bu Dünya, belki de sonsuza kadar karanlık kalacak,
sen henüz atmamışken eşikten ayağını sana bi şeylerden bahsetmeliyim,
sevgimden,
Henüz on dört yaşında bir çocukdum, kalbimi perçinlediğim de sana,
güller selam durmuştu, ben bülbülleri susturunca,
sanki hayat sana ısmarlanmış bir hayat,
e bu hayattan insan almalı bir nasihat.
Sanırım çok küçüktü ellerim, sarıp sarmalayamadı seni,
yıllar büyüttü beni ve ellerimi,
şimdi bir kuru dalın şeffaf kırılganlıgın da, kıvrılmaya çalışıyorum ölümün kursagından,
ve yanlız kalan her bir su damlası kadar, birikiyorum sana.
Yıllar sonra işte bu sabah da haykırıyorum sana,
Henüz çıkmamışken hayatımdan dinle, yarın son gün olacak Dünya'da,
ve bu kalp bir daha atmayacak gidersen,
ve bu kor alevden biçilmiş yürek yanmayacak aşkın narına,
sen gidersen şimdi ölüme oruçlarım başlayacak,
aç, susuz, sensiz....
çok degilmi bu ceza?
çok degilmi bu cana?
.......................
...............................
.................................
Henüz çıkmadan Dünya'mdan iyi düşün, gidersen.....
neyse.................