beyazlığın karalığa kafa tuttuğu cesareti takınırdı yalnızlığın
kimi gün ateşte kül karıştıran..kimi gün külde ateş arayan bir silüettir hayat, geçip gittiğinden
güvertesinde el sallayan yolcu değildi gözlerin
gözyaşlarında donmuş ayrılığın korkusu, duyulmayan seslerin çaresizliği, dünde güvensiz bir merhaba,geleceğin bugününde büyüyen zakkum çiçeğiydi..
her koklayışında ayrıntılarında gizleneni gösteren
Gülden Işık-20 Ocak 2016
Kamyonlar kavun taşır ve ben
Boyuna onu düşünürdüm,
Kamyonlar kavun taşır ve ben
Boyuna onu düşünürdüm,
Niksar'da evimizdeyken
Küçük bir serçe kadar hürdüm.
Devamını Oku
Boyuna onu düşünürdüm,
Kamyonlar kavun taşır ve ben
Boyuna onu düşünürdüm,
Niksar'da evimizdeyken
Küçük bir serçe kadar hürdüm.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta