Bu kadar şirin gülebiliyordu işte,
Saçları sarı, gözleri mavi, yüzü kir pas içinde.
Boylu boyunca sefalet olsa da geçmişi
Henüz beş yaşında bir çocuktu işte.
Akordeon çalar, tuş basardı yerli yerinde
Belleğinde çingene türküleri.
Unuturdu sefaleti bir meteliğe.
Çocuktu işte, henüz daha beşinde.
Balkanlardan gelen sıcak havalardı,
Uyurken annesinin kulağına fısıldadıkları,
Çaldı, hayatın ondan çaldıklarını.
“Adam” canım işte, henüz beşinde.
Kayıt Tarihi : 10.2.2018 00:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!