Henüz Şiiri - Ese Ese

henüz şimdi oturabildim
hüznün başına
sigaram yanıyor ve çayım ısıtıyor
loş garip ve birazda hoş yalnızlığımı
bir nefes sigara
bir yudum çay

üstüne duraksanan
an

üst komşunun gürültüsüne muhtaç geçen
gece

yorgunluktan düşüpte yatağa
sen sanıp sarıldığım
yastık

ve uyandığım soğuk sensiz ve hatta bensiz
sabahlar

artık varlığını unutmuş
varlığına küfretmekten yorgun düşmüş
ayna

dünya yuvarlak ama yaşam kare

her umut koşusunda kafasını çarpmaktan
yorgun düşmüş yalnızlık bir yanlışlık ise
o zaman yokumdur işte

o zaman düşer kelle savaşlardan

y o k o l u r u m