Henüz... Şiiri - Necla Ünal

Ilık bir ilkbahar sabahı
Gözlerimi açtığımda yeni güne,
Seni yanımda görmek,
İlk sana 'günaydın' demek,
Yoğun temposunda günlerin akşamı,
Senin kollarında dinlenmek,
Gözlerine bakınca tüm sıkıntılarımı unutmak,
Soğuk ellerimi uzanıp tutunca ısınmak,
Saçlarımı okşayınca sevildiğimi hissetmek,
'Nerdeydin bunca zaman? ...' diyerek
Göğsüne yaslanıp doyasıya ağlamak,
Ve....
Aşkı seninle
Gönlümce, özgürce, çılgınca belki
Yaşamak istiyorum.
Ama
Sen kimsin?
Henüz nerdesin?
Bilmiyorum...