Kimler hengâmede belirsiz, artık son kavga bu.
Sıksan, bir damla çıkmaz kan, kemikler kupkuru.
Paçavralar uçuşur şimdi, sokağın kör başında.
Bir deliye emanet kaldırımlar, çeyrek yaşında.
Vahşet akşamından kalan yasın sükûtunda bu ses.
Parçalar karanlığı, “hani insanlık” diye bağıran nefes.
“Edep” can çekişir, “onur” varis bulmanın derdinde.
Anı Şair: Ümit Yaşar Oğuzcan Altıncı Mektup
Andıkça
Ne zaman seni düşünsem içim ürperir,
Devamını Oku
Andıkça
Ne zaman seni düşünsem içim ürperir,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta