Hendese Şiiri - Erdem Gümüş 2

HENDESE

İnsanlık barıştır, nefsinle savaş,
Kanı kanla yuma, suyla durulur,
İlimle bilimle, piş yavaş yavaş,
Doğru hesaplara, sayla varılır.

Yalanın atına sakın ha binme,
Menzili iyi seç, doğrudan dönme,
İnsan kandırmayı, maharet sanma,
Senin hendesen de, öyle görülür.

Dilin kantarını, kulak ayarlar,
İyi dinlemezsen, sağır sayarlar
En gizli sırrını, senden duyarlar,
Tellâle beyanın, böyle verilir.

Us denen birşey var, âkil ol âkil,
En büyük servetin, serdeki akıl,
Cahili kendine eyleme vekil,
Oklar hedefine, yayla vurulur.

Servetin borç ise, yazma duvarı,
Sarı çizmeliler, bozdu avarı,
Tuz yalamış çoban,gütmez davarı,
Sürü rotasına, ney'le sürülür.

Denizden tatlı su, göğe çekilir,
Bulut olup ağar, yere dökülür,
Ham demir yumuşak,kolay bükülür,
Çeliğin sertliği, suyla verilir.

Kıblesi doğruysa, şiir ibadet,
Mısrama kızdıysan, öfkende sabret,
Türbanı fikre tak, aklın da avret,
Bütün çıplaklıklar, huy'la sarılır.

Döktür Kul Figani, kalemi döktür,
Yazmayan kalemin, parmağa yüktür
Okuyanın yoksa, arşive taktır,
Şairin kalemi, neyle kırılır?

Kul Figani (Erdem GÜMÜŞ)
Ocak 2017
İzmir