30/10/1968. Merzifon
Hemşirelik öyle zor ki!!.
Tabi hakkıyla yaparsan
Hasta ile empati kurarsan
Hastanın derdini dert edinirsen
Ona güler yüzle davranırsan
Onu dinlersen
Anlamaya çalışırsan.
Hele nöbetlerde
Geceler geçmek bilmez
Gözlerin kapanır sabaha doğru
Ayakta zor durursun.
Bayram sabahları
Herkes evinde
Bayramı kutlayacak,coşkulu
Sen nöbete gidersin hüzünlü
Ya da nöbetten gelirsin uykulu
Gecen gündüzün birbirine karışır
Bazen anlayışsız hasta yakınları canını sıkar
Sabredersin
Evde çocuğun hastadır
Senin aklın onda kalır
Sen nöbete gidersin
Hastanenin yükü omuzlarındadır
Kimse bilmez,seni anlamaz
Ama sen görünmeyen kahramansındır.
Kayıt Tarihi : 28.2.2020 19:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Betül Nevin Turan Bilenoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/02/28/hemsireyim-ben-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!