Hemşireler Şiiri - Halil Gülşen

İyi ve kötü günde, hayatın her anında,
Sağlık camiasının gülüdür hemşireler.
İyilik timsalidir, şefkat vardır kanında,
Allah’ın en hayırlı kuludur hemşireler.

Hayallerini süsler Ayşe’nin ve Fatma’nın;
Özveriye, emeğe yüreğini katmanın.
İnsanlığa hizmetin, insanı yaşatmanın,
Sırrına ulaşmanın yoludur hemşireler.

Tebessümü yüzünde, ruhunda hicran taşır.
Canını hiçe sayar, hep zamanla yarışır.
Gün olur ki, gecesi gündüzüne karışır;
Sevgiyle, merhametle doludur hemşireler.

Onlar ilham kaynağı, şair ve ediplerin;
Dert ortağı, sırdaşı, dert ehli gariplerin…
Bilgisiyle umudu yeşerten tabiplerin,
Şifa olup uzanan koludur hemşireler.

Neler görürüz neler; hayatın akışında,
Doğan ile ölenin; ilk ve son bakışında;
Sevincin, gözyaşının hem de yanı başında,
Dünyada meleklerin elidir hemşireler.

Sıhhatli yaşamanın biçilir mi fiyatı?
Dünyaya adım atan, bizle tanır hayatı.
Bizde tecelli eder, Hakk’ın “Şafi” sıfatı;
Azmin ve mutluluğun dilidir hemşireler.