Bir hemşire vardı
Ömrümün tozlu yapraklarında
Küçük bir enjektör acısıyla, tanıştık onunla
Dudaklarına işaret parmağını koyardı
" Sus " anlamına geliyordu; biliyorum
Kanatsız melekti; sanki
Onu tekrar görmeyi diliyorum
Nasılsa öyle yaşanacaktı
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı
Devamını Oku
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta