Hemîşe Şiiri - Şiwan Ali Yılmazdağ

hemişe

Senden uzakta divane olurum burada avarım,
Gidişin ateş gibidir gitme yakar, kör olur didarım.
*
Pervaneyim pervasız kalır başım sensiz olunca,
Mecnun misali Sahra olur meskenim diyarım.
*
Parmaklarım tij misali firakte beni zabıt eder,
Ben Ferhat’ım nerede o Ermeni dide xezalım?
*
Siyah benin olmuş Lâl-i Bedahşân neden?
Neden kurbanın olmasın fikrim hayalim?
*
Çin çinli perçemine ruhum fedadır,
Kıymetli öpüşüne bağışlarım serim malım.
*
Her ne kadar kızınca bahçede reyhan gibi,
Göremem onu esir etmiş beni terin, kokun olmuş zalim.
*
Uzağım ey ehli âşık an dostlarımdan ben aziz an,
Malum kumru gibiyim çaresiz kopar havarım.
*
Meşgul-ı hayali lebi lali lime kine,
Saatim dakikam gecem gündüzüm mah-ı tabanım,
*
Merhamet varsa içinde bir bakışın yeter bana,
Gâh yalnızım hiç değilse bir sor, sen sor bu halım.

Şiwan ali yilmazdağ