Her şeye değer bence,
Herkesin kendi yâri,
Uzun yıllardan beri, sokağımda dolaşan,
Mutluluklar rehberi ve gönüller dilberi!
Merhamete gelip de, derde mehlem olup da,
Bana yüz versen bari…
Kalbimi çalmışsın sen, sen olmuşsun, bir hırsız.
Boş verip de hülyayı,
Dolaşıversem bir gün, ben ay ile dünyayı,
Acep hiç görür müyüm?
Senin gibi parlayan, gökte parlak bir yıldız?
Şöyle bir sen, düşünsen, ey baharım ve gülüm!
Uğruna yâr ben senin, yine bin kez ölürüm;
Yeter ki bunu bil sen.
Eriyip de zamanla, çürür müyüm, acep ben?
Aşkın şarkılarında, eğer var ise ahenk,
İnan bana güzelim, inan bana sen gülüm,
Bir lâhza sevgine ermek,
Bin ömre değer bence, bin yıl yaşamaya denk.
Yâr, Çağlayanlar gibi, aşkın coşturdu beni!
Her gün senin peşinde, sokak sokak gezdirip,
Her dem koşturdu beni.
Başkasından uzağa, her dem sen bana kaçsan,
Gökyüzünden sevgilim, bana ışıklar saçsan,
Hilalimsin, ayımsın,
Ava çıksam elimde, mızrağımsın, yayımsın.
Sen benim için, dünya güzeli oldun,
Ve bozkırda ovada, gezip koşan tayımsın.
Yârim senin peşinde, gece gündüz koşarım;
Seni uzaktan görsem, sevinir ve coşarım.
Kız peşinden koşmamak, elden gelmiyor işte;
Vuruldum gözlerine, ben seni ilk görüşte.
Ürkek bir ceylan gibi, geziyorsun ovada,
Kokuların uçuşur, meltem ile havada.
Yeter koştuğum yârim, gel yuvayı kuralım,
Ya da öldür sen beni, hemen, şimdi, burada.
21.01.2010
Mehmet GÖKÇEN
Kayıt Tarihi : 24.1.2010 01:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!