Yüzümün kirli sakalın da gezinen Sevgili.!
Dur.! Bir kaç ömür daha...
Hem nereye öyle, tamda saçlarından yakalamışken mutluluğu.! ?
Dur lütfen.! Adım atma eşiğimden...
Hemen Gitme!
Bana kırık dökük bir ayna, cam kesiği eller bırakma,
Sayfaları âlelade kopartılmış kitaplar, yakılmış resimler ve kanayan bir burun...
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta