Yüzümün kirli sakalın da gezinen Sevgili.!
Dur.! Bir kaç ömür daha...
Hem nereye öyle, tamda saçlarından yakalamışken mutluluğu.! ?
Dur lütfen.! Adım atma eşiğimden...
Hemen Gitme!
Bana kırık dökük bir ayna, cam kesiği eller bırakma,
Sayfaları âlelade kopartılmış kitaplar, yakılmış resimler ve kanayan bir burun...
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta