Böylece özel mülkiyetçi alan tanımı, kolektif güç ve kolektif sahipliğin muktedir oluş "zımnına atıf" olmanın tersi bir söylemle tanımlanacaktı. İyi de neydi bu kolektif atıf?
Kolektif atıf ilkin doğada sağlama bazında paydaşlıktı. İkinci olaraktan da kolektif alan içinde üretim ilişkisi bazında ve üretilenleri tüketme temelinde paydaşlıktı.
Mülk sahibinin de bu ortaklaşma atfından hareketle kendisine yeni bir misyon biçecekti. Bu yeni misyon içinde mülk sahibi kendisine "ortaklar tanımayan" bir misyon oluş şeklini ilan edecekti.
Özel mülkiyet demek; kolektif tasarruflu kolektif iradeyi kullanmak demekti. Kolektif gücün, mülk sahibi eline geçmesi demekti. Kolektif gücün ele geçmesi demek güç zehirlenmesi demekti. Bu zehirlenme içinde mülk sahibinin kendisine ortaklar tanımaması demekti.
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta