Komşunun Hemanleri, uzaktan çok hoş görünür biz kadınlara. Onlar kadınını sevgiye, şefkata, paraya doyurur görünürler. Kadınını sahiplenir, korur, sayar ve sever. Romantik duygusallardır çoğu zaman, zira kadınlarına çiçek de alırlar hediyeler de. Gün içinde en az 5 kez ararlar. Aman aman pek de düşünürler kadınlarını.
Gelelim bizim Hemanlere. Bizimki de heman mi be. Ne çiçekten anlar, ne sevmekten. Aramak mı, yok daha neler. Onlar ancak öğlen yemeğini düşünürler, parayı düşünürler. Kadınım napar diye düşünmek nerdeee.
Özel günün olur beklersin, ya unutmuştur bizim Heman, ya da kıytırıktan kutlayıp geçmiştir. Kendince süperdir sorsan, gölgelerin tüm gücü kendindedir.
İki çemkireyim, surat asayım desen höd höd hemen. Hele bir de ‘’onun hakkı olup da (erkek ya efendi) senin hakkın olmayan bir şey dediğinde yandığının resmidir. Asla alttan almayan bizim hemanler, kadınından özür bekler bir de. Poh poh bekler ağalar. Hele uzatacak ol davayı vay haline. Zaten kadını konuşurken başka şeyler düşünen, ya da kadını asla dinlemeyen ve sonuç itibariyle anlamayan bu adamlar, kadın ikinci kere aynı şeyi söylediğinde ’’vırvırcısın a kadın, dırdırcısın’’ şarkısının nakaratına hazır olunsun. Bizim Hemanler kendini kral sanar, hep on numaradır paşalar, tabi ya…..
Hangi kadına dönseler o bakar onlara (asla aynaya bakmıyorlar gibi) . Erkeklikleri serde ya, hiç laf edemezsin. Ha hakkını da yemeyelim bizim Hemanlerin. Velev ki canı çeksin kadınını, işte o zaman, o kısa, o harika birkaç zaman prensessin belki. Sonra yine külkedisi. Balkabağı değil karşındaki, odunun ta kendisi
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta