Hem Zaten Şiiri - Sevim Aslan

kızıl bir at gibi göğsünde karanlığın
düşüncesi bir deli orman soluğum kadar yakın
vakit bu vakit demiştim hem kendime
kendim demiştim bunu dibinde yorgunluğun
oysa gürüldeyip akmakta bir yanda lain hayat
niyetlendi bahara kapımdaki çalı ağaç
bir yandan da doglar vurmakta biteviye nabzımda
erişilecek hazinede dizeler var ama çiğler daha
hem de aşk var oldurması can sıkıntısının
o da dirilik ister görkem ister boşa konmaz
erişilmedik yeri kalmadı hem zaten bu sürgitin
hem zaten ayakta kök ağacın tersi bitim