Issızlık ancak baş başa olacağım adada olur sevgilimle,
Benim yağmurum da sevgilim, rüzgarım da güneşim de.
Düşlerimiz dönüşür bir bir gerçeğe,
Adanın ıssızlığı bile son bulur gülüşmelerimizle,
Neşemizle, sevgimizle.
Tabi sevilen, mutlu insan ne yapsın güler,
Mutluluğuyla sevdiklerini de mutlu eder.
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
