Açtın ruh perdeni vardım yanına,
Hem sırdaşım oldun, hem sırrım oldun.
Yoldaş ettin beni tatlı canına,
Hem sırdaşım oldun, hem sırrım oldun.
İmrenir bakarım, topuktan başa,
Gül yüzünde meylim çift mihrab kaşa,
“Ah Şahım” yazalı duvara taşa,
Hem sırdaşım oldun, hem sırrım oldun.
Sümbül saçındaki özgün nakışla,
Sana ulaştıran yalçın yokuşla,
Güzel gözlerinde bilge bakışla,
Hem sırdaşım oldun, hem sırrım oldun.
Gönlümün ufkuna gölgen düşeli,
Sıyrıldım hüzünden oldum neşeli,
Cânân, nirânında piştim pişeli
Hem sırdaşım oldun, hem sırrım oldun.
Bal dudaktan mührü açtığım o gün
Berrak sularından içtiğim o gün
Uğruna canımdan geçtiğim o gün
Hem sırdaşım oldun, hem sırrım oldun.
Kayıt Tarihi : 15.8.2010 02:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Turhan Şahin](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/08/15/hem-sirdasim-oldun-hem-sirrim-oldun.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!