HEM PADİŞAHIM HEM KRALIM
Dünya denen çark içinde
Dönüp bitti ayım, yılım
Dolup taştım ark içinde
Ne kök kaldı ne de dalım
Kimi soldurdu gülleri
Kimi estirdi yelleri
Batınca dostun dilleri
Zehir oldu tatlı balım
Ne diyecekseniz deyin
Yeter ki bir akıl verin
Yeniden başlamak için
Kalmadı mecalim, halım
Ben, sen, o ya da biz ve siz
Yaratılmışsak hepimiz
Madem göçüp gideceğiz
Kime atayım ki çalım?
Halil, gel artık hizaya
Gördüklerin hayal, rüya
O’na samimi kulum ya
Hem padişahım hem kralım.
17.04.2014 11:20
Halil ManuşKayıt Tarihi : 25.5.2014 10:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
hayata dair anlamlı mısralar.
kutluyorum üstad.
TÜM YORUMLAR (1)