Varsın biz aç kalalım, siz de çatlayın e mi,
Yeyip yeyip doymayın, sonra patlayın e mi.
Yandaş sofrası açın, menfaati akıtın,
Size baklava börek, halka yedirin yemi.
Seyahatte Avrupa, olmazsa Yenigine,
Bize çuvaldız girse, size dokunmaz iğne,
Komşu komşuya küskün, cebinde takat arar,
Yollar paralı lâkin, her yol açık kimine.
Hem okuduk, hem yazdık; dersimize çalıştık,
İhlaslı mü'min olup, haramdan uzaklaştık.
Bu nasıl bir adâlet, hep külfet bize düştü;
Ağalar, beyler yedi, biz açlıkla savaştık.
Derdimi anlattım da, derman eden olmadı,
Devletin çarkı döndü, zadegânlar doymadı.
Dördüncü neslimde de parasız, mekânsızım,
Şimdi başımda kadı, dert dinleyen kalmadı.
"Devlet bizim" dedikçe, bizi terketti devlet,
Bizi yabandan saydı, haine etti rağbet.
Balyoz'la Ergenekon, paralelde uyuduk,
Ey Millet aç gözünü, dursun bunca ihanet...
29.10.2015 Fatih-İST.
Enver ÖzçağlayanKayıt Tarihi : 29.10.2015 13:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir devrin hikâyesi...E.Ö.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!