Hem Mucize Hem Keramet! Şiiri - Cihat Şahin

Kim halk etti mevcudatı?
Gaye nedir, maksadı ne?
Kimdir türlü mahlûkatı;
Koymuş onca tür bedene?

Zerreleri, küreleri;
Hangi kudrettir döndüren?
Sanki hepsi emir eri!
İtirazsız hep iş gören.

Neler olur bak baharda!
Bir meşhere döner küre.
Hususan da; ilkbaharda;
Ehl-i tahkik; arzı göre!

Bir habbeden onca meyve!
Düşündün mü nasıl çıkar?
Üzüm, armut, elma, ayva;
Yesin diye sana bakar!

Üzüm verir(!) kuru çubuk
Şu kupkuru mil topraktan!
Sepet, sepet ve de çabuk;
Alır gibi; toprak Haktan!

Ya incire ne demeli?
Binler evlat, ayal besler!
Niye yapar bu ameli?
Varmı onda normal hisler?

Şefkatten mi, sevgiden mi?
Niye bize bu ikramlar?
İnsan olmak tek neden mi?
Ne kadar da çok ikram var!

Gübre döksen, bal oluyor!
Nasıl yapar ağaç onu?
Meyvesine süt buluyor!
Çok mu basit sence konu?

Aciz bundan kimyacılar!
Hiç balçıktan süt mü olur?
Ey abiler ve bacılar!
Cevap verin siz ne olur!

Hem Mucize, hem keramet?
Okus, pokus demen sakın!
Bunu yapar ancak; Samed!
Benzerleri çoktur bakın!

Bu ikramlar şükür ister
Teşekkürün varmı Rabbe?
Dille söyle, halle göster!
Elin açıp; “sonsuz hamd! ” de!

Cihat ŞAHİN
15.10.2010-İZMİR