Hem Hem Şiiri - Habibe Merih Atalay

"hem" Utanır "hem" Duramaz
Aynını yapmadan.

Erer olaydı umudu, ne yapıpeder
Kaçar gider, kurtarırdı paçayı
Mahkumiyet itinden.

Hertürlü hertürden çılgınlığı tavizi
Verir dener, sever-di de yeniden,
Parlakpırıldak bir aşkla!

Görebileydi nerde, bileydi ne: Umut
Umut umut! Habis yapılı hapislik de
Duru mu duru, içine sığışmazdı
Avuç kadar arı mı arı şu ruh
Plânsız şura boşalmazdı- mı?

Bilinen bu: Doğru! Sınıf geçirir.
Hı-hı.

Kıvranıp duruluyorsa hâlâ hangisi şık deyi
Sürüüüp süpürüüp giden kıvranışta
Aşama kıvrım bilme aşaması,
İmdi de çabalanır.

Utanır da yine, hep utanır,
Utanacak. Elinde değil.

Sonu unutacak,
Yapacak yine aynını,
Yeni utançlarını
Elinde değil.