Çiçekler Olur Göl
Bir saksıda ayrı ayrı iki dal,
Kökleri sarmaş
dolaş olmuş hemhâl,
Dalları süslenmiş,gonceleri lâl,
Olgunlaşan çiçeğin sonu bir. döl.
Ay Şubat,dişarda tipi var kar var,
Bu mevsimde çicek açar bulutlar,
Gökten yere inlerken papatyalar,
Erir,can verir toprağa,olur göl.
Yerlerde boydan boya papatyalar,
Camdan bakan doksanbeşlik ihtiyarlar,
Evde,huzur ıçinde, bahtiyarlar ,
Gökten yere inerken papatyalar,
Erir,derman verır yere,olur göl.
M.Çağlayan
Mehmet Çağlayan 2
Kayıt Tarihi : 6.3.2021 22:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!