Hem Ercesine Şiiri - Osman Nuri Sönmez

Kıskanırım seni benim olmasan da.
Sevmeyip bir kenara atsan da.
Arayıp halimi hatırımı sormasan da.
Kıyamıyorum,seviyorum hem ercesine.

Bir gün acaba sever misin beni?
Bırakıp gelir misin her şeyini ?
İstesem verir misin kalbini?
Bekliyorum,seviyorum hem ercesine.

Ne seninle oluyorum ne de sensiz.
Her tartışmamız gereksiz ve sebepsiz.
Artık karşında yapayalnız ve çaresiz.
Teslim oldum,seviyorum hem ercesine.

Artık bir seçim vakti geldi.
Bütün hayalim ve düşüm sendi.
Kahpe felek,benim sabrımı da yendi.
Vazgeçiyorum,seviyorum hem ercesine.

Son buluyorken gözümdeki yaşlar.
Sorgu,sual benim için de başlar.
Boşunaymış verdiğim onca savaşlar.
Ölüyorum,seviyorum hem ercesine

10.02.2016
Ermenek