Hem Deniz Hem Liman

hem deniz hem liman gözleri...
uzayıp gidiyor gölgelerin boyu
mavi bir düş içinde kederli elleri
inci tartıp tebessüm satıyor
hem deniz hem liman gözleri.

bir soluk alacak kadar kısa yolculuğu
bolluğu terk edip düşmüş yollara
teninde esmer bir buğu
kah özlemiş, kah yürümüş geceleri
hem deniz hem liman gözleri.

ardı sıra bulutlar yürür
gök maviye, deniz yeşile...
cebinde elleri üşür
gömleği ince yükü berrak
hem deniz hem liman gözleri