Yağmurlu, fırtınalarla boğuşan
Puslu ve kara bir sonbahar günüydü o gün
Yol bulamıyordu sular, kavga ediyordu akmak için
Soğuk, rutubetli ve kötü bir akşam vaktiydi
Büzülmüş kalmıştın, merdiven kuytusunda
Kömür karası gözlerin parlıyordu, karanlıkta
Ürkmüş, üşümüştün.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Sevdim seni bu mahzun halinle, kömür gözlüm
Isındı yüreğim sana, ıslak sevdalım
Bu, hayatta son yıkılman olacak senin
Düşüncelerindeki son yılgınlıkların olacak
Üzülmeyeceksin, unutacaksın acılı geçmişini
Dönmeyeceksin artık gerilere, küllenmiş anılarına...
etkileyici bir kalem, güzel bir şiir.
kutluyorum
Anlatilabilse adı sevda olur mu ağabey?
Tebriklerimle...Saygılar...
Evet hocam dizelerde boğuşuyoruz yine anlam ve hakikât için...
Tebrikler
Kerem Kayar
Tabii bu, son ağlaman olmayacak elbet
Hatta, daha da çok ağlayacaksın kömür gözlüm
Acıyla akmayacak artık, yaşlar gözünden
Sevinç gözyaşları dökülecek, sevda pınarından
Kurumayacak yüreğin, taşacak yatağından ırmağın
Okyanuslara dönecek, biriktirdiğin özlemlerin...
Sevginin en güzel ifadesi..Duygular ve ifadeler.
İşte şiir.
tebrikler
zaten sevince böyle sevmeli...
Sevgiyi hak etmeli, adın alayık olmalı..
Tebrikler dostum.
Soluksuz bir sevda ne güzel...Tebrikler. Sevgiler
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta