Cömert bir şeyh senelerce borç aldı
aldıklarını da ihtiyaçlılara dağıttı
yatağa düştü alacaklıları toplandı
para yoktu ecel yaklaşmış alacaklılar kaş çatmıştı
bir helvacı çocuk tekkeden içeri girdi
şeyh o çocuğu da mağdur etti
helvaları alıp alacaklılara ikramda bulundu
çocuk parasını istedi bir buçuk dirhem
şeyh bende para ne gezer dedi
bak bunlar da alacaklılarım
ben kısa süre sonra dünyaya veda edeceğim
çocuk feryat etti ustama ne diyeceğim dedi
ikindi namazına kadar ağladı insanlar orada toplandı
nihayet içeri dört yüz dinar tabakta hizmetkar girdi
vefalı bir adam bağışlamıştı
alacaklılar şeyhlerinden özür diledi
lakin ödemenin sırrı helvacı çocuktu
göz yaşları ile sır kapısını aralayan o oldu
Kayıt Tarihi : 7.3.2011 11:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kul bunalmayınca Hızır yetişmezmiş Şeyh iyi kalpli fakat hesap bilmezmiş Fakat cömertliğinden de taviz vermemiş Mevla’sı da onu küçük düşürmemiş Mesnevide bu kıssa ile Mevlana Ehli hal için Temkinli yaklaşmayı ima etmektedir. Mesnevi'den alıntı
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!