Kimsesiz yaşlı bir adamdı apartmanın bodrum katında oturan,
Uzun ince boylu birbirine karışmış bembeyaz saçlı,
Yüzünde hep vardı kirli sakalı,
Yolda yürürken korkudan kaçışırdı çocuklar,
Kimseye selam vermez asık suratlı,
Koltuğunun altında taşırdı gazeteye sarılı bir şişe rakı,
O gün yine rakısı koltuğunun altında,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
