Ellerin ellerime değince bir sıcaklık vurdu beni,
öldürdüm herkesi, bir tek sen yaşıyordun
yaşamanın vakti geldiğinde, evet bir tek sen yaşıyordun.
Yaşamayı, yaşamına nasıl sığdırdın sevgilim?
bak sen yaşıyorsun diye açıyor güneş, bak sen yaşıyorsun diye açıyor güneş, ve sen yaşıyorsun diye yaşıyorum.
Başını omzuma koydun sessizce,
sert esti rüzgarlar, büyük fırtınalar koptu,
ölmenin vakti gelmişti.
Yüce aşkın öldürecek beni, aşkın ile ölecek sende gömülecektim,
nefesini nefesimde hessetiğim de,
uzak tuttum ölümü bu fani bedenimde.
Kayıt Tarihi : 4.12.2023 23:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!