Siz de ihtiyarlayacaksınız,gün gelecek
Yün bükecek bir mum ışığında hayran hayran,
Ronsard ne kadar çok övmüş beni bir zaman.
Diyeceksiniz, mısralarımı söyleyerek.
Bu söz üzerine hizmetçiniz,irkilerek.
İşten yorgun düşüp bir kenarda uyuklayan,
Ve adımı duyar duymaz yerinden fırlayan.
Hizmetçiniz...Ömrünüze dualar edecek.
Kemiklerim bile kalmamış toprak altında.
Rahat olacağım ben o gün,ruhlar katında.
Siz se ocak başında çömelmiş bir ihtiyar...
Eski günleri o zaman ararsınız, arar.
Hemen yaşamaya bakın,dinlerseniz beni.
Dem bu dem, devşirin hayatın çiçeklerini...
Kayıt Tarihi : 11.11.2005 21:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Pierre De Ronsard](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/11/11/helene-icin-sonnet.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!