Şu anda gece yarısı,saatbir evde yalnızım
Ortam sesiz,kimsecikler yok
Sessizliği özlemişim,kafam boş
Boşluk insanı korkutuyor
Hele karanlık.
Yalnızlık,çok zor hayat devam ediyor
Çocukluğumu ve yaşadıklarımı düşünüyorum
Bir gün yalnız kalacağım,belki bu dünyada
Belki de toprak altında
İşte orası çok karanlık
İnsan yaşarken de karanlıkta kalabiliyor
Aşk yok,sevgi yok,işte yalnızlık!
Bu da bir karanlık değil mi?
26.8.2007
Bahattin Tonbul
Kayıt Tarihi : 29.8.2007 21:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Evde yanlızke duygularım
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!