Hele Gelsen Şiiri - Engelsiz Yazar Yusuf

Hele gelsen de şu bağrımda;
Yanan kör ataşı söndürsen...
Hele gelsen de, yüzümü güldürsen...

Kaç ay oldu ramazan gideli?
Söyle, söyle kaç ay oldu seni görmeyeli?
Bak bahar geldi de sen, sen gelmedin...
Hele gelsen...

Hele gelsen de düşlerim bitse;
Hele gelsen de yüreğim çoşsa;
İlhamlarım artsa, heyecandan mutluluktan;
Gözlerimin içi parlasa...
Hele gelsen, hele yanı başımda bitsen...

Şairlerin kaderi bu mu?
Şairlere mutluluktan yana yol yok mu?
Habersizce bir akşam vakti çat kapı;
Çıkıp ta hele gelsen...

Yine karşıma otursan da;
Başkasına bakarken gözüm sana kaysa;
Yine karşıma otursan da;
Gözlerim sadece seni seyretse;
Kulaklarım sadece seni işitse...
O günkü gibi bir akşam üstü;
Çıkıp ta hele gelsen...

Hele gelsen de yine tür tür fotoğraflarımız olsa;
Bir cafede pipetle çayımı yudumlarken;
O fotoğrafı açıp önüme koysam...
Hele, hele çıkıp ta gelsen...

Hele gelsen de uğurlarken kapıya geçsem;
Konuşmasam sadece gülümsesem;
İşte ne bileyim sadece tebessüm etsem...
Yeter ki hele gelsen...

Bak çalana bak;
Arka fonda " Selvi Boylum, Al Yazmalım "
Ah ulan ah şiir yazarken değil de;
Şu parçayı dinlerken hele gelsen...