Hele Bir Düşün Beyim Şiiri - Ali Sandıkç ...

Şu zavallı insanın,

Hali nede perişan.

Kendeni zan ediyor:

Bütün dünyaya başkan.

Tepede otururken,

İnsanları hor görür.

Koltuk elden gidence;

Yalnız ortada kalır....

Kendinden başkasını,

İnsan yerine koymaz.

Kibir ve gururundan,

İnsanları tanımaz.

Huzura varmak için;

Mutlak dil dökülmeli.

Siz daim haklısınız; Diyerek övülmeli...

Bilmiyor ki zavallı,

Makamlar gelip, geçer.

Amali salıhalar,

İnsan oğluyla gider....

Hele bir düşün beyim,

Senin durumun nedir?

Tepeden bakma halin;

Gururun tam özüdür.

Hani hanlar, sultanlar,

Nerdedir ağa,beyler?

Hepsi göçüp gittiler;

Herkes nöbetin bekler.

Hep yükseklerden uçma!

Birazda yerlere in.

İhlas ile bağdaşmaz;

Senin bu yaptıkların...

Bütün eviliyaullah,

Kendini hep gizledi.

Tevazu ile onlar:

Yüceldikçe yüceldi..