Hele Bir Cemre Düşsün Şiiri - Mustafa Çiçek

hele bir cemre düşsün
sağıltıp da kederlerini
yankılanan
serseri naranın
sahibine döner gibi
hele bir cemre düşsün
***
bir İbrahim uyanır
karanlıklar içinden
damıtıpda küfrün zehrini,
kucaklayıp
nefretiyle şekillenen baltasını

geçip inkar sızan kapıların önünden
yalınayak
hiddetli ve muti
korkmadan
yılmadan
içinden (derinden)kopan fırtınayla
***
üç putun önünde duruşuyla
bir hamlede sarsışıyla
ve kırıp birer birer
asıpta baltasını en büyüğünün boynuna
***
ışıdığında gün
sarı topraklar üzerinde
kavrulmuş kalplerin
ani atışları
Tanrılarından çok onlar ölmüştü...

Sıcağında güneşin Harran’da
buz kestiler
toplanıp çılgın başlar
hep
..........
..........