Hele Bekle Hayat Şiiri - Ercan Cengiz

Hele Bekle Hayat

-hıncını dağa kusan ordu
kuru taşa yenilir bir gün-

hele bekle hayat, hele dinle
ağıtlar dursun, dağılsın duman

yeşil başlı buğday başağı
kobra rüzgarına eğilir oldu

dök içini bulut, içini dök
dövülmüş topraktır ellerim

karıncadan huylanan fil
küçülüp duruyor gözümde

uzağı yakın, yakını uzak
bir yol var mı, bir durak
soluk alınca gül kokulu

delikanlı baş, dağdan dağa sarılmış
kefensiz gömülür bugün
kadın annesinin izinde hâlâ
erkekse iki askere el pençe

aynı elden de yontulsa
siyah taş ağırdır beyaza göre

dur, gözü kara kesme nefesi
hele bekle hayat, hele dinle
kana can lazım, cana kan

gözden göze aşılır ancak
satılmış kalem, kiralık dudak
ve bin bir kiri bu dünyanın

havasını aldık sayılır
dönüp duran ruhların
hele bekle hayat, hele dinle
saygılı olacaktır düşman

Toprak Tutsun Külümü