Helbestên Âzâd Şiiri - Bilal Yavuz Şiirleri

dilbirînâmın…

delâlâmın, çavrêşâmın, evîndârâmın

peljenî kevokâmın…

jiyânâmın, xezâlâmın, rojînâmın

wek mûm û findê tû yî…

wan! hûn! em! ew! tu! min!

me bihîst! we zanî! ew ê gûlê behn bike!

vahey! nâletî nijadparêzî!

û nice roja temenê!

pazdeh û yazdeh û hevdeh û hejdeh

deh hezar gorî çe!

qesem be! ew maf dixwin…

gotın zirar e, kirin kar e!

eyarê bênamûsa fırehe…

ey kujtar mirowê dewletê!

heye axret û şehînî roj bêgumân!

ba ji tehtê çi dibe…

behr bi devê kûçika heram nabe!

“bê derpê bigere

stûyê xwe li ber zalım xwar neke”

dara xweziya şin nabe…

devê rovî ne geha hersim go çi tirş e

ê ne dı şerde be şêre!

helbet kuta bûn helbet qediyân

tewabûn helbet…

“hechecikê sılava lı hecêk”

dar siyê ji koka xwe re nake

her giha lı ser koka xwe şin tê

her tışt jı zıravi mırov jı stûri dıqete

heywana tu bıgerini wê erzan bıbe

jı pıra pır dıçe jı hındıka hındık

kûçık ji kê bitirse bi wi ali direye

jı rovi fenektır tune…

jı eyarê wi pırtır tune!