Güneşsiz karanlık gecelerde kaldık.
Işıksız hücrelerde bulduk kendimizi.
Duvarda kaybolan gölgemizi aradık,
Duymadılar, duyuramadık seslerimizi.
Yüreğinde, Allah korkusu gardiyanlar
Nasırlaşmış kalplerini kaşırken elleri,
Hakimle, kadeh tokuşturdu yamyamlar.
Darağacında sallanırken gök neferleri.
Ne kadar da kolaymış uçmak kanatsız,
Şehadet şerbetiyle sönerken ateşimiz.
Ya bayraksız gitseydik, ya da vatansız.
Çakallara yem olurdu o dem leşimiz.
Arkamızdan bıyık altı gülenleri gördük,
Binlerce de, ağlayanlar vardır elbette.
O gece darağacında ölümü öldürdük.
Helalleştik buluşalım diye ebediyet de….
2020
Kayıt Tarihi : 24.6.2021 01:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!