Helalin Benim Şiiri - Faruk Tokuşoğlu

HELALİN BENİM
Gidişinde sürpriz gelişin gibi.
Boş yere arama alası benim.
Gözlerin silahla yarışır gibi,
Çektiğin tetiğin namlusu benim.

Ne pulda gözüm var nede parada.
Dağ bayır fark etmez kalsam arada.
Bu gönül senindir, yerin burada,
Başkası haramdır helalin benim.

Ne lüzum var şimdi ucuz yalana.
Şükür etmelisin eldeki kalana.
Kimse merhem olmaz gönül yarana,
Dünyada tek lokman o hekim benim.

Ekmeğim tuzumsun katıksın aşımda.
Geçmese de ismin satır başında.
Kor olan hasreti sabır taşında,
Mutluluk katarak yoğuran benim.

Gün gelir dönüşür sanma şiddete.
Ne nefrete düşkün nede hiddete.
İhtiyaç duyarsan bir gün şefkate,
Yar diye bağrına basacak benim.

Alır gider beni derin bir düşünce.
Dilimde sen varsın tek bir hece.
İsmini zikredip böle her gece,
Secdeye kapanıp ağlayan benim.

Çaresiz sayılmam ben bu durumda.
Kim bahseder senden böle gururla.
Gönülden gönüle koşup yorulma,
Arının çiçekten aldığı benim.

Sorsam da bilmezsin bu sualimi.
Kimse almaz senin her vebalini.
Bülbülün güllere aşk mealini,
Tercüme edipte anlatan benim.

Vazgeçtim desende unutamazsın.
Kedini hep böyle avutamazsın.
Ben kansam da Allah'ı kandıramazsın,
Her yerde aklına ilk gelen benim.

Yaradan yarattı bizi toprak tan.
Melekler seyretti beni uzaktan.
Ar için kapandım küçük yaprak tan,
Şeytanı cennetten kovduran benim.
İşte aşk işte sen işte bu benim

BEN İNSANIM İNSAN

Noter tastiklidir...