HELÂL Mİ, BU ER KİŞİDEN
Sevgi pınarlarım daha akmıyor
Sorana ardından öldü dersiniz
Buz üşütüp ateş daha yakmıyor
Duyana kahrından öldü dersiniz
Mavzerle atsaydı belki ölmezdim
Aşkın acısını böyle bilmezdim
Dünyaya elimde, olsa gelmezdim
Kıyana kahrından öldü dersiniz
Ölmeden âlemi yıktı başıma
Ateşten halkayı taktı başıma
Yanardağ misali aktı başıma
Ziyan'a kahrından öldü dersiniz
Gündüz iken gecem oldu ansızın
Hiç insafi yokmuş, belli kansızın
Kaderi böyleymiş, artık cansızın
Vurana kahrından öldü dersiniz
Bin türlü mazeret bulsa kendine
Kendi inanır mı, kendi fendine
İçin için ağlasa, kendi derdine
Cayana kahrından öldü dersiniz
Ne bir gizim kaldı, ne de özelim
Gülmek varken neden, canı üzelim
Ağzını tutmadı, ahum güzelim
Yayana kahrından öldü dersiniz
Gelirler halimi duyan peşimden
Bir zaman ayırıp, kendi işinden
Hakkınız helâl mi, bu er kişiden
Gelene kahrından öldü dersiniz
Diyene kahrından öldü dersiniz
01/02/2019 Veysel Çakır
Veysel ÇakırKayıt Tarihi : 1.2.2019 16:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!