Gül kokusu, karanfil kokusu, manolya kokusu
Var mı senden güzel kokan bir çiçek
Sanmıyorum
Aldığım her nefeste huzur vardı
Saçlarının, ellerinin, teninin kokusu
Yaşama umudumdu
Kalbim kalbine yapışık
İçime çeke çeke koklardım kokunu
Ciğerlerim şişene kadar
Yüzünü ve sesini alıp
Kelebekten balonlara tutunarak
Gittin çok uzaklardaki yıldızlara
Ruhuma kazınan bağımlısı olduğum kokun
Avuçlarımda kaldı
Ve dokunduğun her yerde
Toprağa karıştı kokun
Toprak sen koktuğu için güzel kokar
Yağmur sonrası dışına taşar toprağın
Köpüklü kar bulutlarının üzerindeyim her an
Kokun yıldızlardan yeryüzüne ulaşırken
Burnumun direği sızlıyor
Helalleşmiştik sen giderken
Ömrümün sonuna kadar yetmez oksijenim kokunu alamazsam
Zira benim dünyam sadece kokun kadar
Helal et kokunu
Kayıt Tarihi : 30.11.2020 20:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kutlarım Üstadım,
Nice şiirlerinize,
Sağlıcakla şen ve esen kalınız,
En içten selam ve saygılarımla.
ne kalır geriye kalanlara
aldığı nefes kadar , varlığının yad ları
yüreğine sağlık Üstadım
Helal et kokunu...
Hüzünlü güzel bir şiir
Tebrikler
Üstadım
Kaleminize, yüreğinize ve yazan ellerinize sağlık.
Şiiriniz harikaydı.
Tebrik ederim.
Sağlıcakla kalın.
TÜM YORUMLAR (19)