Helal Et Hakkını Şiiri - Gürsel Cengiz

Yalan değil yüküm ağır, Ben sevginin hamalıyım
Hepiniz gibi bende, yürek den yaralıyım…

Eskiden saklama derdin
İçinde bana dair ne varsa
Mesela gülümsemelerin vardı
Gidilecek yolların
Birde unutmayacağım bana sarılan kolların

Söz verdim kendime
Artık
Uzun uzun bakmayacağım ardından
Hüzünlü mısralarda etmeyeceğim sana
Gittin madem
Dönme artık ne olur benden yana

Helal et hakkını
Esirgemedin hiçbir şeyini
Biliyordun çünkü
Vurulmuştum ben içindeki o masum kıza
Yine biliyordun
Sonu yoktu bu yolculuğun
Çünkü
Hayat bir nefes kadar kısa

Şimdi içimdeki o yorgun tren
Süzülürken
Soğuk raylar üzerinde
Gri bir şehir istasyonuna
Say bakalım kaç damla gözyaşı var
Avuçlarımda

Sorguladım kendimi
Ütüsüz pantolon gibi darmadağınık
Koşan, düşen, üşüyen
Elde hayalleri olan insanlardan
Farkım ne
Nedir beni ben yapan

Merakımı bağışla, insanız
Bilmiyorum
Şimdi nereye kimlerle gideceksin
Sen hayallerimin baş mimarı
İçimde ağını ören
Ölmüş, altın bir örümceksin

Son isteğim şimdi
Sevgimi kovuğunda saklayan
İçimdeki bütün kuru dalları
Yakıp kavurmak

Gürsel diye seslendiğin bütün mısraları
Yan yana koyup
Bu evrene Savurmak