Zifiri karanlıklara atılıvermiştik
Neden gidiyoruz niçin diye sormazdık
Utanırdık ellerimizden yüzümüzden
Helal ekmek parası için
Topragın altından solurduk
Evimizi çocuklarımızı ailemizi
Kazma küregi vurduk sıra taşlara
Beynimizde kazınırdı günyüzü hayalleri
Helal ekmek parası için
Güneşe hasretti gözlerimiz
Siyahı görmekmiş kaderimiz
Yan yana ölmekmiş dostlugumuz
Öbür dünyada da birleşti gönlümüz
Helal ekmek parası için
Emegimiz kendi onurumuzdur
Dürüst olmak tek yolumuzdur
Başarımız kendi alın terimizdir
Kaderimiz kömür karasıdır
Helal ekmek parası için
Mavimsi gökyüzüne hasretti gözler
Kararmaya yüz tutmuş bu gözlerle
Dayanamadıgımız çocuklarımızın kokusuna
Kararmamaya baş kaldırmış yüregimizle
Helal ekmek parası için degerdi ölmeye
Kayıt Tarihi : 16.5.2014 23:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ayhan Gülnaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/05/16/helal-ekmek-parasi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!